Ο Γιάννης Ιωάννου γεννήθηκε στο Μαρούσι Αττικής το 1984. Σπούδασε Μαθηματικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε το πρώτο του μεταπτυχιακό στην Επιστήμη των Υπολογιστών στο τμήμα Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αυτή τη περίοδο παρακολουθεί το διατμηματικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα Τεχνο-οικονομικά Συστήματα, το οποίο έχει οργανωθεί και υλοποιηθεί μέσα από τη συνεργασία της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Τμήματος Βιομηχανικής Διοίκησης και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Πειραιώς.
Η πρώτη του επαφή με τη λογοτεχνία και πιο συγκεκριμένα με το αστυνομικό μυθιστόρημα έγινε σε μικρή ηλικία με ένα βιβλίο της σειράς «Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ και οι τρεις ντετέκτιβ». Μέσα σε λίγα χρόνια το ένα βιβλίο έγιναν δυο και τα δυο εικοσιτέσσερα. Σιγά-σιγά άρχιζε να χάνει τον ενθουσιασμό του γι’ αυτά. Δεν ήταν ότι είχε βαρεθεί το συγκεκριμένο είδος. Κάθε άλλο! Ήταν που αυτή η σειρά απευθυνόταν σε παιδιά μέχρι δεκατεσσάρων χρόνων. Η επόμενή του επιλογή δεν άργησε να έρθει. Στράφηκε στους κλασικούς του είδους, την Άγκαθα Κρίστι και τον Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, μυθιστορήματα των οποίων διαβάζει μέχρι σήμερα.
Την τελευταία δεκαετία προσπάθησε κάμποσες φορές να γράψει και ο ίδιος, όμως το αποτέλεσμα δεν τον ικανοποιούσε. Επιθυμούσε το πρώτο του βιβλίο να μπορεί να προσφέρει στον αναγνώστη την ευχαρίστηση που ο ίδιος νιώθει όταν διαβάζει κάποιο από τα σημαντικά αστυνομικά μυθιστορήματα των αγαπημένων του συγγραφέων. Ο χρόνος τελικά έφερε την ωρίμανση και μαζί με αυτή και το πρώτο του βιβλίο, «Οι κληρονόμοι του Νίλσον».
Καλή Ανάγνωση!
Η πρώτη του επαφή με τη λογοτεχνία και πιο συγκεκριμένα με το αστυνομικό μυθιστόρημα έγινε σε μικρή ηλικία με ένα βιβλίο της σειράς «Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ και οι τρεις ντετέκτιβ». Μέσα σε λίγα χρόνια το ένα βιβλίο έγιναν δυο και τα δυο εικοσιτέσσερα. Σιγά-σιγά άρχιζε να χάνει τον ενθουσιασμό του γι’ αυτά. Δεν ήταν ότι είχε βαρεθεί το συγκεκριμένο είδος. Κάθε άλλο! Ήταν που αυτή η σειρά απευθυνόταν σε παιδιά μέχρι δεκατεσσάρων χρόνων. Η επόμενή του επιλογή δεν άργησε να έρθει. Στράφηκε στους κλασικούς του είδους, την Άγκαθα Κρίστι και τον Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, μυθιστορήματα των οποίων διαβάζει μέχρι σήμερα.
Την τελευταία δεκαετία προσπάθησε κάμποσες φορές να γράψει και ο ίδιος, όμως το αποτέλεσμα δεν τον ικανοποιούσε. Επιθυμούσε το πρώτο του βιβλίο να μπορεί να προσφέρει στον αναγνώστη την ευχαρίστηση που ο ίδιος νιώθει όταν διαβάζει κάποιο από τα σημαντικά αστυνομικά μυθιστορήματα των αγαπημένων του συγγραφέων. Ο χρόνος τελικά έφερε την ωρίμανση και μαζί με αυτή και το πρώτο του βιβλίο, «Οι κληρονόμοι του Νίλσον».
Καλή Ανάγνωση!